Kiedy mamy do czynienia z WNT?
wnt
Od 2004 roku, czyli od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, nasi przedsiębiorcy chętniej kupują towary z innych państw zrzeszonych. Definicja WNT została uregulowana w art 9 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. I to przede wszystkim w tym dokumencie należy szukać informacji na ten temat.

WNT - co to takiego?
Skrót WNT oznacza "Wewnątrzwspólnotowe Nabycie Towarów". Polega na nabyciu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - tymi towarami, które są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski przez przedsiębiorcę z innego państwa należącego do Unii Europejskiej. Co ważne, opodatkowanie takiego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ma miejsce w kraju nabywcy.

WNT - w jakich sytuacjach występuje?
Żeby można było mówić o WNT, musi być spełnionych kilka warunków, dotyczących statusu nabywcy i dostawcy. Z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru mamy do czynienia przede wszystkim w dwóch przypadkach. Po pierwsze wtedy, kiedy nabywcą towarów jest albo podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej (podatnik unijny), a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem (z zastrzeżeniem art. 10 ustawy o VAT). Po drugie zaś wtedy, kiedy dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem podatku VAT lub podatku od wartości dodanej. Z WNT mamy do czynienia także wtedy, kiedy towar (nie usługa!) został nabyty od kontrahenta, który nie posiada swojego numeru VAT UE, bo nie jest wymagana rejestracja dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Warto jednak pamiętać, że w przypadku nabycia nowych środków transportu, podmioty te mogą mieć inny status, niż wskazują powyższe przepisy. Warunkiem koniecznym przy WNT jest ponadto przekroczenie granicy Polski przez towar. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może mieć także miejsce przy zakupie wyposażenia, środków trwałych albo zwykłych towarów, które służą prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności.

WNT - wyjątki
Jest obszerny katalog, zawierający wyłączenia z WNT. Takie przypadki zostały zawarte przede wszystkim w art. 10 ustawy o VAT (szczególnie w jego ust. 2). Zgodnie z nim, WNT nie występuje w przypadku nabywania towarów przez:
a) rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
b) podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
c) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o VAT,
d) osoby prawne, które nie są podatnikami. Dzieje się tak pod warunkiem, że całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła kwoty 50 000 złotych w trakcie roku podatkowego.